Qlobal

Arxeoloqlar süni intellektin köməyi ilə nəhayət ki, Babil mixi lövhələrindəki qiyamətdən xəbər verən 4000 illik yazıları deşifrə ediblər. 

Qaynarinfo bu barədə "İndependent"ə istinadən xəbər verir.

İndi deşifrə olunmuş mətn göstərir ki, babillilər Ay tutulmasını təkcə səmavi hadisələr deyil, ölüm və məhvi proqnozlaşdıran pis əlamətlər hesab ediblər.

Mətn Ay tutulması əlamətlərinə dair ən qədim arxeoloji qeyddir və qədim astroloqların Mesopotamiya sivilizasiyasını təhdid edən fəlakətlər haqqında peyğəmbərlik etmək üçün səma hadisələrindən necə istifadə etdiklərini göstərir.

Lövhələrin birində qeyd olunur ki, "səhər tutulması" süllənin sonu deməkdir: "Əgər tutulma birdən mərkəzdən başlasa və dərhal aydınlaşarsa padşah öləcək, Elam məhv olacaq". 

Başqa bir mətndə "axşam tutulması"nın epidemiya demək olduğu barədə xəbər verilir. 

Digər bir yazıda isə deyilir: "Əgər tutulma yanlış istiqamətdə olarsa, hər yerdə sel olacaq".

Astroloqun "yanlış yol" tutulması ilə dəqiq nəyi nəzərdə tutduğu bəlli deyil, lakin tədqiqatçılar bunun ayın diskinin gözləniləndən əks istiqamətə baxdığı deyilən bir ssenariyə aid olduğuna inanırlar.

Alimlər Britaniya Muzeyinin kolleksiyasından dörd lövhənin şifrəsini açıblar. Onlar eramızdan əvvəl 1200-cü illərdə müasir İraqın bir hissəsi olan çiçəklənən qədim Babil şəhəri Sipparda tapılıb.

Bunlar Ay tutulması əlamətlərinin ən qədim məlum nümunələridir və eramızdan əvvəl II minilliyin əvvəllərində Cənubi Mesopotamiyanın sakinləri arasında səma cisimlərinə ehtiramla bağlı yeni fikirlər verir.

"Babil astrologiyası, göylərdə baş verən hadisələrin tanrılar tərəfindən yer üzündə yaşayanlar üçün gələcək perspektivlər barədə xəbərdarlıq kimi yerləşdirdiyi şifrəli işarələr olduğuna inanmağa əsaslanan akademik falçılıq sahəsi idi", deyə arxeoloqlar bildirib.

"Astroloji müşahidə kralı qorumaq və onun davranışını tanrıların istəklərinə uyğun tənzimləmək işinin bir hissəsi idi", deyə alimlər əlavə ediblər.

Qeyd edək ki, Mesopotamiya sivilizasiyası müasir İraq ərazisində, Suriyanın şimal-şərqində və Türkiyənin cənub-şərqində Dəclə və Fərat çayları arasındakı torpaqlarda mövcud olub.

İki çay arasında yerləşməsindən istifadə edərək, kənd təsərrüfatı məskənlərindən iri şəhərlərə qədər genişlənərək bəşər sivilizasiyasının inkişafında ən mühüm mərhələ olub.

Bu torpaqda, təxminən, 3-4 min il əvvəl yerli əhali ətrafdakı əlaqələri qeyd etməyə başlayıblar və onların gələcəkdə nələrin baş verə biləcəyini anlamağa kömək edəcəyini düşünüblər.