"Türkün Böyük Siyasi Birliyi sürətlənməlidir"
İyun 13
00:20
2017
Soylu ATALI
Uzun zamanların qaynatdığı
qorxulu informasiyalar artıq gerçəklşməyə dayanıb. Verilən bilgilərə görə, Orta
Doğu Projesinin əsas hədəflərindən biri olan, Kürdüstan dövlətinin yaranması ilə
bağlı referendumun vaxtı elan olunub. Belə demək olar, bu məsələ Orta Doğu
Projesinin başlıca hədəfidir. Çünkü gözə alınan bütün planların gerçəkləşməsi
bu hədəfə dayanır. Ayrı-ayrı çağlarda, istər yazılı mətbuatda, istər elektron
mətbuatda Kürdüstan dövlətinin sınırlarını göstərən xəritə dəfələrlə gündəliyə
çıxarılmış, siyasi dünyanı, sanki, psixoloji cəhətdən bununla barışmağa
çağırmışlar. Bölgəyə yaxın dövlətlərin mətbuatında, eləcə də Azərbaycan
mətbuatında davamlı etirazlar da olmuşdur. Biz də, belə bir hədəfin yaxın
gələcəkdə gerçkləşdirilməyə hazırlandığını, ilk yazanlardan, bunu həyata
keçirmək üçün uğraşanlara etiraz edənlərdən olmuşuq.
Məsələnin gərəkliyini
vurğulayanlar, təbliğatını (yazılı olaraq) aparanlar da az olmamışdır. Bu
layihənin həyata keçirilməsini kürd toplumunun siyasi, hətta bəşəri haqqı kimi
savunanlar, bu toplumun da özünü siyasi idarə etməyə haqqı var deyənlər qıraqdan
çox humanist görünürlər. Ancaq bu məntiqi sərgiləyənlər məsələyə biryanlı
yanaşırlar. Biz bunu öncələr də vurğulamışıq, kürd toplumuna dövlət qurmağı
hədəfləyənlər, bu toplumun siyasi varlığını qorumaq məqsədi güdmürlər. Gedişi
izləyən hər kəs bunu aydın görür. Bu dövlətin yaranması ilə ərəb toplumunu, Türkiyəni,
İranı parçalayıb gücsüz duruma gətirmək – siyasi gedişi yönətən güclərin
birbaşa çıxarlarına hesablanıb. Bunlardan biri də İsrail dövlətidir. Onun,
sınırlarını genişləndirmək, yörələndiyi ərəb etkisini aradan qaldırmaq istəyi
də bu projedə öz əksini tapmışdır. Hətta balaca bir Ermənistanın da çıxarları,
bu dövlətin yaranması ilə, təmin olunur. Belə ki, Türkiyə ilə Azərbaycanın
birgə hərəkət eləməsi çox anlamda məhdudldşır. Türkiyənin güney bölgələri
hədəflənən kürd dövlətini birbaşa sınırlarına girir. İranın quzeyi (əslində
Güney Azərbaycan əraziləri) bu xəritəyə girdiyi üçün Azərbaycan dövlətinin siyasi
problemləri olduğundan daha çox genişlənir. Onsuz da, yeni aşamaya keçən
Rusiya-Türkiyə münasibətləri Rusiyanın xeyrinə genişlənməkdədir. Bu layihə
Türkiyəni təhdid elədikcə, Rusiyanın əli Türkiyənin içinə daha çox uzanacaqdır.
Biz dönə-dönə vurğulamışıq, Ərdoğanın İslam siyasəti Türkiyəni qlobal
fəlakətlərə sürüməkdədir. Çağında Türk Birliyini deyil, müsəlman birliyini
hədəf götürmək dönüklüyün açıq görsənişi idi. İndi Türk Birliyini anlamsız
sayanların ayılması gərəkdir. Müsəlman ərəb tarix boyu türkə dönük çıxıb. Bu
gün də ərəb dövlətlərinin ixtiyarı Batı güclərinin əlində ola-ola, türklə,
Türkiyə ilə hansı birliyi quracaqlar ki, Türkiyə özünü çoxsaylı siyasi
basqılardan qoruya bilsin. Ancaq sovetlərin dağıldığı, 25 ildən çox, zamandan bəri
Türk Birliyinə çalışılsaydı, tamam başqa mənzərə yarana bilərdi. Türk
dövlətləri Türkiyəyə, bir-birinə dönük çıxmazlar. Ərdoğan düşünürdü ki, ərəblər
onun ətəyində namaz qılacaqlar, ancaq dediyimiz kimi, tarix boyu ərəblər türkün
belində namaz qılıblar.
Türk dövlətləri arasında bu
günkü birlik o qədər formaldır ki, bunlardan birini təhdid edən siyasi problemə
o biri nəinki qarışa bilir, hec münasibət sərgiləyə bilmir. Məsələn, Türkiyə
Ermənistanla siyasi, iqtisadi bağlaşmalara getməsə də, Qarabağ məsələsinə
yönəlik heç bir siyasi etkisi yoxdur. Rusiya Ermənistanı qoruya bilir (erməni
üçün yox, özü üçün ), Türkiyə Azərbaycanı, Azərbaycan üçün yox, heç olmasa özü
üçün belə, savuna bilmir. Ya da, Azərbaycan olsun, Türkiyənin içində illərdir qan-qada
törədən PKK-nı terror təşkilatı kimi rəsmən tanımır. Hələ mətbuatda yayılan
ayrı-ayrı bilgilərə görə, Azərbaycandan bu təşkilata maliyyə yardımları da
göstərilmişdir. Bu faktları genişləndirmək, Orta Asiya türk cümhuriyyətlərinin
qıraqda qalmalarını da vurğulamaq olar. Məsələ bəs qədər aydındır...
Di gəl Türk Birliyini
formalaşdıra bilməyən ayrı-ayrı türk dövlətləri, onların özlərini oyuna çəkən
güclərlə iş birliyində bulunurlar. Məsələn, Azərbaycan terrorizmə qarşı
beynəlxalq konvensiyanın üzvüdür. Ancaq hansı terrorizmlə mücadilə ciddiyə
alınır ki? Terror şəbəkələrini kimlər yaradır, kimlər maliyyələşdirir?
Şəbəkənin, təşkilatın terrorçu olmasını kim müəyyənləşdirir, bu zaman hansı
ölçüyə dayanılır? Necə olur İŞİD-i Rusiya, Amerika qadağan olunmuş terror
təşkilatı kimi tanıyır, ancaq PKK-nı, PYD-ni yox? Terror təşkilatının qadağan
olunanı, qadağan olunmayanı nə anlam daşıyır? Bütün bu sualların cavabı
bilinəndir. İmperiya quran güclər siyasi dünyanı terror təşkilatları ilə idarə
edirlər. Hər bir gücün qoruduğu terror təşkilatları vardır. Hər birinin gizli
məntiqi də birdir – mənimkinə dəymə, o biri ilə döyüş.
Bizdə korrupsiyaya və
rüşvətxorluğa qarşı mübarizə idarəsi var. Bu idarənin başında korrupsioner və
rüşvətxor qruplar da dayanır. Yuxarı eşalonda korrupsiya, rüşvət dövlətə göz
açmağa imkan vermir. Aşağı təbəqələrdə isə rüşvət alanlar aradabir
cəzalandırılır ki, sübut eləsinlər, rüşvətə qarşı mübarizə aparırlar. Dünyanı
yönətən güclərin beynəlxalq oyunları balaca dövlətlərin iç siyasətində özünü belə
göstərir. Balaca dövlətlər terror şəbəkəsi yaradıb çölündəki münasibəti
tənzimləyə bilmir. Bunu həyata keçirən güclərə tabe olurlar. Ancaq öz içlərində
də nizamı qanunlarla deyil, kriminal sistemin əli ilə yoluna qoyurlar. Əslində
beynəlxalq terror başqa xalqlara qarşı yönəldiyi halda, kriminal olaylar, başqa
sözlə, ölkəiçi terrorlar, onu həyata keçirənin öz xalqına qarşı yönəlir.
Azərbaycanda öldürülən bir sıra, siyasət, elm adamlarının hələ də qatilləri üzə
çıxarılmayıb. Terror sanki dövlət siyasəti kimi gerçəkləşdirilir.
Bəs dünyanı terrorlarla idarə
edənlərin içi necə demokratiyadır? Bu demokratiyanın bəşəri nizam, humanizm
yaratmasını dilə gətirmək mümkün deyil axı...
Bax beləcə, siyasət dünyanı
dağıdır, din də deyir, Qiyamət yaxınlaşır. Bəs insan nə etməlidir – siyasətimi
tutsun, dinimi? Biri dağıdır, biri də "son"u elan edir. "Son"u bilmək insana
heç nə vəd eləmir axı. Bir bütünün iki üzü – biri dağıdır, o biri çıxılmazlıq
elan edir. İnsanlıq isə sona vara bilməz. Deməli, bəşər bu şəbəkənin hər iki
üzündən imtina eləməlidir. Yeni Bəşər Halı başlamalıdır! Yükümüzdən Böyük Fərəhimiz yoxdur!
Atamız Var olsun!
Şölə Ayı, 39-cu il.
(iyun, 2017).